Wpływ nieprawidłowej współczulnej funkcji nerwowej na odpowiedź wentylacyjną na niedotlenienie

Odpowiedzi wentylacji na niedotlenienie badano w dwóch grupach pacjentów z nieprawidłową kontrolą układu nerwowego: (a) osoby z rodzinną dysautonomią (zespół Rileya-Daya) i (b) bez znieczulenia kóz leczonych czynnikiem blokującym receptory alfa-adrenergiczne (fenoksybenzamina) . Odpowiedzi wentylacji na niedotlenienie oceniano na dwa sposoby: (a) ze spadku zależności między wentylacją a pęcherzykowym PCo2 ([unk] nachylenie VE-PACo2) podczas ponownego oddychania niedotlenionych i hiperoksycznych gazów oraz (b) ze zmiany w wentylacji wytworzonej, gdy hipoksja została nagle zniesiona. Odpowiedzi wentylacyjne i krążeniowe nieanestetyzowanych kóz leczonych fenoksybenzaminami były jakościowo podobne do tych u pacjentów z dysautobotomią. W przeciwieństwie do utrzymującej się stymulacji wentylacji wywołanej niedotlenieniem u zdrowych osobników, niedotlenienie nie zmieniło się lub nie zmniejszyło [nie-ujemnego] nachylenia VE-PACo2 u pacjentów z zaburzeniami równowagi i kóz leczonych fenoksybenzaminą; Niedotlenienie wolne od hipoksji powodowało przelotną hiperwentylację, po której następował bezdech, gdy hipoksja została nagle zniesiona. W odróżnieniu od osób zdrowych, pacjenci z zaburzeniami równowagi i pacjenci leczeni fenoksybenzaminą wykazywali hipotensję podczas hipoksji. Wyniki wskazują, że obwodowe reakcje odruchów chemoreceptorów na niedotlenienie są zachowane u osobników, u których współczulne odpowiedzi nerwowe są upośledzone. Jednak depresja ośrodkowego układu nerwowego podczas niedotlenienia jest jednocześnie nasilona. Nadmierna centralna depresja jest przypisywana niezdolności dyskautonomicznych osobników i kóz do utrzymania systemowego ciśnienia krwi, a w konsekwencji do przepływu krwi w mózgu podczas niedotlenienia, powodując w ten sposób niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego.
[patrz też: nerwiak mortona leczenie, citrosept działanie, czerniak guzkowaty ]