Warunki związane z podniesieniem segmentu ST

Wang i in. (27 listopada) przegląd różnych warunków z uniesieniem odcinka ST, ale nie wspominają o zjawisku często określanym jako dysfunkcja lewej komory podobnym do tako-tsubo, 2 lub przemijające lewostronne balonowanie wierzchołka.3,4 To zaburzenie jest charakteryzuje się przejściową dysfunkcją lewej komory i zakresem zmian elektrokardiograficznych, które naśladują ostry zawał mięśnia sercowego, bez oznak niedrożności tętnic wieńcowych w tętnicach. Chociaż zaproponowano kilka mechanizmów, patofizjologia tego przejściowego zaburzenia nadal nie jest jasna. Jednak zważywszy, że ta dysfunkcja lewej komory ma pewne podobieństwo do tej obserwowanej u pacjentów z ostrym uszkodzeniem mózgu, 5 świadomość tego nierozpoznanego zjawiska ma znaczenie kliniczne.
Junya Ako, MD
Yasuhiro Honda, MD
Peter J. Fitzgerald, MD, Ph.D.
Stanford University, Stanford, CA 94305
[email protected] ac.jp
5 Referencje1. Wang K, Asinger RW, Marriott HJL. Uniesienie odcinka ST w warunkach innych niż ostry zawał mięśnia sercowego. N Engl J Med 2003; 349: 2128-2135
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Kurisu S, Sato H, Kawagoe T, i in. Tako-tsubo-podobna dysfunkcja lewej komory z uniesieniem odcinka ST: nowatorski zespół kardiologiczny naśladujący ostry zawał mięśnia sercowego. Am Heart J 2002; 143: 448-455
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Witzke C, Lowe HC, Waldman H, Palacios IF. Przejściowe balonowanie wierzchołkowe lewej komory. Circulation 2003; 108: 2014-2014
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Tsuchihashi K, Ueshima K, Uchida T i in. Przejściowe balonowanie wierzchołkowe lewej komory bez zwężenia tętnicy wieńcowej: nowatorski zespół serca naśladujący ostry zawał mięśnia sercowego. J Am Coll Cardiol 2001; 38: 11-18
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Ako J, Honda Y, Fitzgerald PJ, i in. Taka-tsubo-podobna dysfunkcja lewej komory. Circulation 2003; 108: e158-e158
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
W swojej doskonałej recenzji Wang i in. nie komentuj zmian elewacji odcinka ST w stanach chorobowych wewnątrzczaszkowych. Zgłaszana częstość występowania uniesienia odcinka ST u pacjentów z krwotokiem podpajęczynówkowym wahała się od około 7,5% do 31,0% 1-3; uniesienie odcinka ST u tych pacjentów prawdopodobnie odzwierciedla stres mięśniowy w warunkach powodzi katecholaminowej lub zaburzeń autonomicznych. Niższą częstość występowania, około 5%, 3 opisano u pacjentów z udarem niedokrwiennym, u których podwyższenie odcinka ST prawdopodobnie wynika z choroby serca.
Z naszego doświadczenia wynika, że częstym problemem jest różnicowanie wtórnych zmian elektrokardiograficznych z ostrym niedokrwieniem u pacjentów po udarze, co wymaga przeprowadzenia seryjnej analizy enzymatycznej i echokardiografii. Wartość prognostyczna takich zmian w odniesieniu do wyniku została opisana
Ilias A. Andrianakis, MD
Evangelos D. Papadomichelakis, MD
Anastasia N. Kotanidou, MD
University of Athens Medical School, 10675 Ateny, Grecja
[email protected] uoa.gr
3 Referencje1. Sommargren CE, Zaroff JG, Banki N, Drew BJ Nieprawidłowości związane z repolaryzacją elektrokardiograficzną w krwotoku podpajęczynówkowym. J Electecardiol 2002; 35: Suppl: 257-262
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Kawasaki T, Azuma A, Sawada T, i in. Wynik elektrokardiograficzny jako wskaźnik śmiertelności po krwotoku podpajęczynówkowym. Circ J 2002; 66: 567-570
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Khechinashvili G, Asplund K. Zmiany elektrokardiograficzne u pacjentów z ostrym udarem mózgu: przegląd systematyczny. Cerebrovasc Dis 2002; 14: 67-76
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
W Tabeli ich artykułu, Wang i in. wymień przyczyny uniesienia odcinka ST. Chciałbym dodać do tej listy falę Osborn w hipotermii. Zjawisko to, po raz pierwszy opisane przez Osborn1 w 1953 roku, jest charakterystyczną wypukłą elewacją na skrzyżowaniu, czyli punkcie J, odcinka ST i kompleksu QRS. To ugięcie przypisuje się opóźnionej depolaryzacji, prądowi urazu lub wczesnej repolaryzacji . 2 Bardziej aktualne badanie wykazało, że fala Osborna jest konsekwencją niejednorodności elektrycznej wśród komór nasieniowodu komorowego, komórek M i śródskórnego podczas komorowego repolaryzacja
Fala Osborna rozwija się, gdy temperatura ciała spada do około 30 ° C.4 W odprowadzeniach skierowanych do lewej komory, ugięcie jest dodatnie, a rozmiar jest odwrotnie proporcjonalny do temperatury ciała. Fala Osborna jest zwykle związana z wydłużeniem odstępu QT. Donoszono również o hiperkalcemii.3
Tsung O. Cheng, MD
Centrum Medyczne Uniwersytetu George a Washingtona, Waszyngton, DC 20037
[email protected] gwu.edu
4 Referencje1. Osborn JJ. Eksperymentalna hipotermia: zmiany pH w układzie oddechowym i we krwi w zależności od czynności serca. Am J Physiol 1953; 175: 389-398
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Santos EM, Kittle CF. Zmiany elektrokardiograficzne u psa podczas hipotermii. Am Heart J 1958; 55: 415-420
Crossref Web of ScienceGoogle Scholar
3. Yang GX, Lankipalli RS, Burke JF, Musco S, Kowey PR. Elementy repolaryzacji komorowej na elektrokardiogramie: podstawa komórkowa i znaczenie kliniczne. J Am Coll Cardiol 2003; 42: 401-409
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Hurst JW. Serce, tętnice i żyły. 7 ed. New York: McGraw-Hill, 1990: 289-90.
Google Scholar
Wang i współpracownicy nie wspominają o rozwarstwianiu aorty piersiowej, która może powodować zmiany elektrokardiograficzne poprzez wpływ na przepływ wieńcowy. Dokonaliśmy przeglądu elektrokardiogramów od 14 kolejnych pacjentów z rozcięciem aorty typu A, którzy zostali przyjęci do naszego szpitala uniwersyteckiego. Tylko u dwóch pacjentów wystąpił prawidłowy elektrokardiogram, u czterech wystąpił istotny klinicznie uniesienie odcinka ST, u dwóch wystąpił nieistotny wzrost, u czterech wystąpił przerost lewej komory, u jednego wystąpił zawał dolny, a u jednego wystąpiły niespecyficzne zmiany odcinka ST. Spośród czterech pacjentów ze znacznym uniesieniem odcinka ST, jeden otrzymał leczenie trombolityczne, a jeden został przyjęty do pierwotnej przezskórnej interwencji wieńcowej. U tego ostatniego pacjenta prawidłowa tętnica wieńcowa została zamknięta przez wycięcie, co spowodowało uniesienie odcinka ST w gorszych odprowadzeniach elektrokardiograficznych.
Eigil Fossum, Ph.D.
Kl.w Nils-Einar, Ph.D.
Arild Mangschau, Ph.D.
Szpital Uniwersytecki Ullevaal, 0407 Oslo, Norwegia
eigil. [email protected] uio.no
Wang i in wskazać, że odniesienie do pomiaru odcinka ST powinno być końcem segmentu PR, a nie segmentu TP i cytują artykuł o standardach wysiłkowych.1 Chociaż segment PR
[przypisy: disulfiram, ambrisentan, amiodaron ]
[podobne: ablacja endometrium, gonartroza, nerwiak mortona ]