Randomizowana próba chemioradioterapii i chemioterapii po resekcji raka trzustki ad 5

Szacunki przeżycia dwuletniego i pięcioletniego wynosiły odpowiednio 40 procent i 21 procent wśród pacjentów otrzymujących chemioterapię oraz odpowiednio 30 procent i 8 procent wśród pacjentów, którzy nie otrzymali chemioterapii (Figura 2B). Wykres Forrest (ryc. 4) potwierdził istotną korzyść w zakresie przeżycia dla chemioterapii niezależnie od tego, czy pacjenci byli losowo przydzielani do chemioterapii. Dodatkowe analizy przeżycia
Mediana przeżycia wyniosła 16,9 miesiąca (przedział ufności 95 procent, 12,3 do 24,8) wśród 69 pacjentów losowo przydzielonych do obserwacji, 13,9 miesięcy (przedział ufności 95 procent, 12,2 do 17,3) wśród 73 pacjentów losowo przydzielonych do chemioradioterapii, 21,6 miesięcy (95 procent przedziału ufności, 13,5 do 27,3) wśród 75 pacjentów losowo przydzielonych do chemioterapii i 19,9 miesięcy (przedział ufności 95%, 14,2 do 22,5) wśród 72 pacjentów losowo przydzielonych do chemioradioterapii i chemioterapii. Szacowane pięcioletnie szacunki dotyczące przeżycia wyniosły 11 procent, 7 procent, 29 procent i 13 procent. Ta próba dwa razy na dwa nie miała statystycznej mocy do bezpośredniego porównania tych czterech grup.
Wpływ czynników prognostycznych
Logarytmiczna analiza cech pacjentów i nowotworów nie wykazała istotnych różnic w przeżyciu w odniesieniu do płci; w wieku 60 lat lub więcej, w porównaniu z mniej niż 60 lat; oraz obecność przedoperacyjnej cukrzycy, miejscową inwazję podczas operacji i powikłania pooperacyjne, ale wyniki graniczne stwierdzono dla obecnego palenia (P = 0,07), dodatnie marginesy resekcji (P = 0,10) i obecność zaangażowanych sąsiednich struktur w analizie histologicznej ( P = 0,10). Coraz bardziej zróżnicowane nowotwory (P <0,001), obecność zajętości węzłów chłonnych (P <0,001) i maksymalny rozmiar guza większy niż 2 cm, w porównaniu z 2 cm lub mniej (P = 0,003), miały znaczący niekorzystny wpływ o przetrwaniu. Stratyfikacja efektów leczenia według każdego z tych czynników nie wpłynęła na ogólny wynik leczenia.
Tabela 2. Tabela 2. Model regresji Coxa Wpływ chemioradioterapii i chemioterapii, skorygowany o czynniki prognostyczne i stratyfikacyjne. Modelowanie regresji Coxa zidentyfikowało stopień choroby, rozmiar guza (zachowany jako zmienna ciągła) oraz status węzła chłonnego jako niezależne czynniki prognostyczne, dostosowane do dwóch czynników stratyfikacji w randomizacji: centrum randomizacji (Wielka Brytania, Szwajcaria, Niemcy lub Francja) oraz status resekcji-marginesu (ujemny lub dodatni) (tabela 2). Analiza potwierdziła skorygowany współczynnik ryzyka śmiertelności wynoszący 1,47 (95% przedział ufności, 1,10 do 1,95) przy zastosowaniu chemioradioterapii i skorygowany współczynnik ryzyka zgonu wynoszący 0,77 (95% przedział ufności, od 0,58 do 1,01) z zastosowaniem chemioterapii (Tabela 2). Interakcje między chemioterapią i chemioradioterapią u pacjentów, którzy zostali poddani randomizacji według schematu dwa na dwa , zostały przetestowane przy użyciu formalnego testu log-rank i terminu interakcji pomnożenia, a wyniki obu były nieistotne.
Nawrót
Spośród 158 pacjentów, u których stwierdzono nawrót nowotworu, samo wznowienie miejscowe odnotowano u 56 (35 procent), odległe przerzuty tylko u 53 (34 procent), a oba typy u 43 (27 procent); miejsce nawrotu było nieznane u 6 pacjentów (4 procent)
[hasła pokrewne: noni, belimumab, buprenorfina ]
[więcej w: czerniak guzkowaty, citrosept działanie, skrzydlik w oku ]