Pacjenci

Tamoksyfen, brany przez pięć lat, jest standardowym leczeniem uzupełniającym u kobiet po menopauzie z pierwotnym rakiem piersi z dodatnim receptorem estrogenu. Mimo tego leczenia niektórzy pacjenci mają nawrót. Metody
Przeprowadziliśmy podwójnie ślepe, randomizowane badanie, aby sprawdzić, czy po dwóch do trzech latach leczenia tamoksyfenem przejście na eksemestan było bardziej skuteczne niż kontynuowanie leczenia tamoksyfenem przez pozostały okres pięciu lat leczenia. Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od choroby.
Wyniki
Spośród 4742 pacjentów, 2362 losowo przydzielono do przejścia na eksemestan, a 2380 do dalszego przyjmowania tamoksyfenu. Po medianie czasu obserwacji wynoszącej 30,6 miesiąca odnotowano 449 pierwszych zdarzeń (nawrót miejscowy lub przerzutowy, rak piersi z drugiej strony lub śmierć) – 183 w grupie otrzymującej eksemestan i 266 w grupie z tamoksyfenem. Nieskorygowany współczynnik ryzyka w grupie eksemestanowej w porównaniu z grupą tamoksyfenu wynosił 0,68 (przedział ufności 95%, 0,56 do 0,82, P <0,001 w teście log-rank), co stanowi 32-procentowe zmniejszenie ryzyka i odpowiada absolutnej korzyści pod względem czasu przeżycia wolnego od choroby wynoszącego 4,7 procent (przedział ufności 95 procent, 2,6 do 6,8) w trzy lata po randomizacji. Całkowite przeżycie nie różniło się istotnie w obu grupach, przy 93 zgonach w grupie eksemestanu i 106 w grupie tamoksyfenu. Ciężkie działania toksyczne eksemestanu były rzadkie. Przeciwległe raka piersi wystąpiło u 20 pacjentów w grupie tamoksyfenu i 9 w grupie z egzemestanem (P = 0,04).
Wnioski
Terapia exemestanem po dwóch do trzech latach leczenia tamoksyfenem znacząco poprawiła przeżycie wolne od choroby w porównaniu ze standardowym pięcioletnim leczeniem tamoksyfenem.
Wprowadzenie
Rak piersi w wielu przypadkach jest zależny od estrogenu, a obniżenie poziomu estrogenu za pomocą wycięcia jajników może spowodować regresję ustalonej choroby, zwłaszcza jeśli guz jest bogaty w receptory estrogenu.2 Selektywny modulator receptora estrogenowego tamoksyfen blokuje działanie estrogenu przez wiązanie się z jednym z aktywujących regionów receptora estrogenu. 3.4 Po podaniu kobiecie z rakiem piersi z receptorem estrogenowym przez pięć lat po operacji, tamoksyfen zmniejsza ryzyko nawrotu o 47 procent, a ryzyko śmierci o 26 procent.5 Stosunek ryzyka do korzyści stosowania tamoksyfenu dłużej niż pięć lat pozostaje niejasny, 6,7, a próby dotyczące tego pytania są w toku. Międzynarodowe wytyczne zalecają, aby pacjenci nie otrzymywali adiuwantowej terapii tamoksyfenem przez ponad pięć lat poza kontekstem badania klinicznego.8
Alternatywna terapia endokrynologiczna jest często skuteczna po nawrotu choroby pomimo leczenia tamoksyfenem, ponieważ w tym momencie receptory estrogenu są nadal obecne u większości pacjentów.9 Kilka prób potwierdziło wyższość inhibitorów aromatazy nad progestynami w tym ustawieniu. 10,11 Aromataza jest enzym, który katalizuje konwersję androgenów do estrogenów. Istnieją dwie klasy doustnych inhibitorów aromatazy trzeciej generacji: nieodwracalne inaktywatory steroidowe, których przykładem jest eksemestan, 12,13 i odwracalne niesteroidowe inhibitory, takie jak anastrozol i letrozol.
Eksemestan hamuje aromatyzację in vivo o około 98 procent.15 Jest lepszy od octanu megestrolu w odniesieniu do czasu do progresji w zaawansowanym raku piersi14 i ma działanie przeciwnowotworowe u pacjentów, którzy nie mają odpowiedzi na niesteroidowe inhibitory aromatazy trzeciej generacji.16 Wstępne wyniki pokazują, że eksemestan przewyższa tamoksyfen jako leczenie pierwszego rzutu w chorobie przerzutowej.17 Teoretycznie eksemestan nie powinien powodować zagęszczania endometrium ani raka endometrium, które są sporadycznie obserwowane po terapii tamoksyfenem18.
Badanie Intergroup Exemestane (IES) miało na celu zbadanie, czy eksemestan podawany kobietom po menopauzie, które pozostały wolne od nawrotu po otrzymaniu uzupełniającego leczenia tamoksyfenem przez dwa do trzech lat w przypadku pierwotnego raka piersi, może przedłużyć przeżycie wolne od choroby w porównaniu z kontynuacją terapia tamoksyfenem
[patrz też: busulfan, bisoprolol, monoderma ]
[podobne: liczne pasma śluzu w moczu przyczyny, polipowatość rodzinna, zespół sapho ]