Neutralizacja Glukagonu przez Antiserum jako narzędzie w fizjologii glukagonu: BRAK DEPRESJI GLUKOZY KRWI GŁÓWNYCH PO ZABIEGU ANTYSUMENNYM W SZCZURACH

Sposób wytwarzania eksperymentalnego niedoboru glukagonu przez podawanie surowicy anty-glukagonowej oceniano na szczurach. Przygotowano pulę antysurowicową, której powinowactwo przekraczało powinowactwo receptorów glukagonu w błonach komórek wątrobowych, podczas gdy zdolność wiązania zastosowanej objętości wynosiła ponad jedną trzecią całkowitej zawartości glukagonu w trzustce szczura. Ta szybka, rozległa i trwała neutralizacja glukagonu miała miejsce po leczeniu antyserumem przez następujące stwierdzenia: Gdy badano więcej niż godzinę po wstrzyknięciu i po 60 minutach stymulowanej wysiłkiem produkcji glukagonu, wszystkie szczury miały nadmiar wolnych przeciwciał w osocze. Stężenie wolnego glukagonu obniżono do jednej trzeciej stężenia u szczurów kontrolnych; w 37 ° C próbki osocza mogą wiązać 25% dodatkowych 300 pmol / litr glukagonu w ciągu 10 s, i 69% w 120 s; odpowiedź glikemiczna na egzogenny glukagon została zniesiona. Leczenie antyserumowe nie miało jednak wpływu na poziom glukozy we krwi u szczurów poszczących przez 3 i 10 godzin, u szczurów z chemio-sympatektomią i adrenomulocytomizowanych oraz u szczurów po 48-godzinnym głodzeniu, z ostrą adrenaliną. Stwierdzono, że antysurawka zawiera 460 nmol / litr glukagonu związanego z przeciwciałem, pochodzącego od królika, u którego podniesiono surowicę odpornościową. Jednakże preparaty przeciwciał, z których związany glukagon został skutecznie usunięty, były równie nieskuteczne w obniżaniu podstawowego poziomu glukozy we krwi u szczurów, chociaż u trzech czwartych szczurów stężenie wolnego glukagonu obniżono poza granicę wykrywalności. Dane wskazują, że bezwzględne stężenie glukagonu w osoczu ma niewielkie znaczenie dla utrzymania podstawowego poziomu glukozy we krwi u szczura.
[więcej w: pasma śluzu w moczu, ablacja endometrium, czerniak gałki ocznej ]