Nadużycie człowieka: ilustrowana historia wątpliwych eksperymentów medycznych

The Abuse of Man opisuje wiele nieetycznych ludzkich eksperymentów, które były wykonywane od XVIII wieku do chwili obecnej. Na jego okładce znajduje się fotografia wykonana w 1942 r. W obozie koncentracyjnym Dachau dwóch nazistowskich lekarzy Holzloehnera i Raschera, obserwujących człowieka zanurzonego w lodowatej wodzie podczas eksperymentu na hipotermię. Nie nosi białego płaszcza lekarza; obaj są w mundurach SS. Tego typu zdjęcia były często wykorzystywane przez lekarzy do zdystansowania się od nazistowskich zbrodni medycznych i Kodeksu Norymberskiego, autorytatywnego zbioru 10 dyrektyw dotyczących eksperymentów na ludziach sformułowanych przez sędziów USA podczas procesu nazistowskich lekarzy w Norymberdze w Niemczech. Autor, Wolfgang Weyers, jest niemieckim dermatologiem. Szuka głębi swojej specjalności, którą określa jako żydowską specjalność ściśle, nierozerwalnie i nierozerwalnie związaną z nieetycznymi ludzkimi eksperymentami i umieszcza ją na kontinuum z nazistowskimi lekarzami i ich okrucieństwami. W związku z tym książka, z własnym raczej dziwnym naciskiem na żydowskich dermatologów, kontynuuje wcześniejsze dzieło autora, Śmierć medycyny w nazistowskich Niemczech: Dermatologia i dermatopatologia pod swastyką (Lanham, Md .: Madison Books, 1998). Katalogując amerykańskie eksperymenty, Weyers wydaje się być związany z żydowskim dermatologiem Albertem M. Kligmanem z Uniwersytetu Pensylwanii i jego nieetycznymi eksperymentami na skórze więźniów w więzieniu Holmesburg w Filadelfii. Jest to ważny przykład wątpliwych eksperymentów medycznych i nadużywania wrażliwej populacji w imię badań. Ale przez nadmierne podkreślanie dermatologii, autor traci perspektywę, nawet gdy próbuje ująć rzeczy w perspektywie.
Ilustracje mają moc zarówno przekazywania informacji, jak i wywoływania emocji. Ale przedstawianie wątpliwych dermatologicznych eksperymentów w kontinuum z nazistowskimi eksperymentami i okrucieństwami Jednostki 731 Cesarskiej Armii Japońskiej w Chinach jest ekstrawaganckie. Nieostrożne błędy etyczne w badaniach nad więźniami, sierotami i pacjentami różnią się zarówno pod względem skali, jak i projektu od eksperymentów w uprzemysłowionych hitlerowskich obozach koncentracyjnych, w których tortury uznawano za ich metodę i śmierć jako punkt końcowy.
Autor ma jednak rację, twierdząc, że zbrodnie nazistowskie mają krytyczne lekcje dla lekarzy na całym świecie. Jak to było możliwe, jak to określił generał Telford Taylor w swoich uwagach wstępnych w Rozprawie lekarzy, w 1946 roku, że ci lekarze wszyscy byli w stanie pojąć naturę swoich czynów [mogli być] odpowiedzialni za hurtowe morderstwo i niewypowiedzianie okrutne tortury. Podczas przesłuchania dr Andrew Ivy, głównego świadka oskarżenia w teście lekarzy, nazistowscy adwokaci obrony odnieśli się do konkretnych amerykańskich i europejskich eksperymentów sugerujących, że lekarze nazistowscy stosowali się do powszechnych badań medycznych i dlatego byli na ciągłość z badaczami z USA i Europy. Sędziowie w Norymberdze nie byli przekonani; nie są też czytelnicy Nadużycia człowieka .
Pomimo tych wad, The Abuse of Man oferuje użyteczne i dokładne streszczenie klasycznych prac na temat eksperymentów na ludziach, w tym Factories of Death: Japanese Biological Warfare 1932-45 i American Cover-up, autorstwa Sheldon Harris (London: Routledge, 2001); Higiena rasowa: Medycyna pod nazistami, autorstwa Roberta N
[podobne: ambrisentan, monoderma, Choroba Perthesa ]
[podobne: przepiśnik allegro, nefropatia toczniowa, trojglicerydy norma ]