Średni skumulowany wzrost po 10 latach dziennej dawki 10 mg wyniósł 13,7 procent w porównaniu z wartością wyjściową; mniejsze przyrosty wystąpiły w grupie 5 mg. W latach 6 do 10 grupy alendronianowe nie wykazywały znaczącego spadku gęstości mineralnej kości w żadnym miejscu szkieletowym. W grupie, w której przerwano leczenie, gęstość mineralna kości w odcinku lędźwiowym nie zmieniła się znacząco po roku 5; znaczące spadki wystąpiły przy całym biodrze, szyjce kości udowej i przedramieniu, ale gęstość mineralna kości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, krętarzu, biodrze całkowitym i całym ciele pozostawała znacząco powyżej wartości linii podstawowej w roku 10 (Tabela 2 i Figura 2A do 2E) . Zdecydowana większość kobiet, które otrzymywały alendronian, miała wzrost gęstości mineralnej kości podczas 10-letnich badań. Na przykład 89 procent kobiet, które przyjmowały dawkę 10 mg na dobę, wykazywało wzrost (jak wskazuje zmiana większa niż 0) w gęstości mineralnej kości w całym biodrze.
Markery przebudowy kości
W początkowym badaniu alendronian obniżył poziom markerów remodelowania kości do stabilnych poziomów nadiru w normalnym przedmenopauzie. Efekt ten utrzymywał się przez 10 lat leczenia (ryc. 2F i ryc. 2G). Średnie poziomy N-telopeptydów z moczem kolagenu typu I w grupie 10 mg zmniejszyły się z 66,6 nmola ekwiwalentu kolagenu w kości na milimol kreatyniny w linii podstawowej do 22,0 nmoli na milimol na koniec roku 10 (ta ostatnia jest podobna do opublikowana średnia wartość dla kobiet przed menopauzą32). W latach 8 do 10 poziomy moczopędnych N-telopeptydów kolagenu typu I pozostawały stabilne w grupach alendronowych. Średni poziom fosfatazy zasadowej w surowicy krwi w grupie 10 mg wynosił 17,8 ng na mililitr na linii podstawowej i 9,1 ng na mililitr na koniec roku 10 (co jest również podobne do opublikowanej średniej wartości dla kobiet przed menopauzą32). Po odstawieniu alendronianu poziomy markerów remodelowania kości wzrosły w ciągu roku o 27, ale średnie wartości pozostały poniżej wartości linii podstawowej. Chociaż średnie całkowite poziomy fosfatazy alkalicznej pozostały niezmienione, w ostatnim roku badania zmierzono niewielkie zwiększenie średnich wartości fosfatazy zasadowej w surowicy krwi (Figura 2G).
Bezpieczeństwo szkieletu
Złamanie kręgów
Podczas początkowego trzyletniego badania, 6,2 procent kobiet w grupie placebo miało nowe morfometryczne złamania kręgów, w porównaniu z 3,2 procentami w połączonych grupach alendronianowych (P = 0,03) 20, a proporcje między trzema grupami alendronowymi były podobne. Do tej analizy 228 kobiet można było oceniać na lata od 6 do 10. W ciągu tych pięciu lat proporcje kobiet z nowymi morfometrycznymi złamaniami kręgów nie różniły się istotnie między trzema grupami: 6,6 procent w grupie z przerwą, 13,9 procent w grupie 5 -mg grupy i 5,0 procent w grupie 10 mg. Proporcje te są trudne do porównania z tymi dla lat do 3 ze względu na różnicę w długości okresów obserwacji. Wskaźników złamania (np. Liczba na 100 osobo-lat) nie można było dokładnie obliczyć, ponieważ data pojawienia się w okresie obserwacji zwykle nie była znana.
Wzrost
Rysunek 3
[hasła pokrewne: nutrend, diltiazem, Białkomocz ]
[podobne: czerniak gałki ocznej, nefropatia toczniowa, trojglicerydy norma ]
