Badania nad lekami przeciwzakrzepowymi kumaryny: interakcja albuminy osocza ludzkiego i warfaryny sodu

W badaniach metodą ciągłej elektroforezy przepływowej stwierdzono, że kumarynowy lek przeciwzakrzepowy lek zawierający warfarynę jest związany wyłącznie z frakcją albuminy białek osocza. Interakcja została szczegółowo zbadana przez dializę równowagową roztworów krystalicznej albuminy ludzkiego osocza i soli sodowej warfaryny. Analiza danych wykazała, że albumina posiada jedno silne miejsce wiążące dla warfaryny ze stałą asocjacji 154000 w temperaturze 3 ° C i klasy wtórne kilku miejsc o znacznie niższym powinowactwie. Wolna energia wiązania dla pierwszego anionu oznaczona w 3 ° i 37 ° C wynosiła odpowiednio -6,54 i -7,01 kcal na mol. Standardowa zmiana entalpii dla interakcji wynosiła -3,48 kcal na mol, a zmiana entropii wynosiła + 11,2 j. Zmiana negatywnej entalpii była zaskakująco duża, a dodatnia zmiana entropii niewielka dla interakcji anion-albumina, sugerując znaczące niejonowe wiązanie. Niemożność nasycenia miejsc wiążących albuminy, nawet gdy zastosowano wysokie stężenia warfaryny, jest zgodna z odwracalną konfiguracyjną zmianą cząsteczki albuminy podczas procesu wiązania. Dane termodynamiczne wskazują, że miejsca wiążące albuminy dla soli sodowej warfaryny powstają podczas procesu wiązania, a nie są wykonywane tak jak w reakcjach antygen-przeciwciało. Siła procesu wiązania sugeruje, że wiele właściwości farmakodynamicznych soli sodowej warfaryny u ludzi określa się poprzez jej silne oddziaływanie z albuminą osocza. Takie korelacje oddziaływań fizykochemicznych i biologicznych skutków leków przeciwzakrzepowych stosowanych w leczeniu kumaryny powinny prowadzić do lepszego zrozumienia ich mechanizmów działania.
[przypisy: rak rdzeniasty, ablacja endometrium, skrzydlik w oku ]